1,5 week geleden alweer….. 4 november 2018…. de dag die al zolang met hoofdletters in de agenda staat… vandaag is de dag van de TCS New York City Marathon!!!
De wekker gaat al om 04.00 uur! De avond ervoor alles klaargelegd om niets te kunnen vergeten. Oké daar gaan we…. douchen, aankleden, tas checken, ontbijten, tas checken en de tas checken…?. Een beetje nerveus toch wel maar op een prettige manier. Enorm veel zin in deze dag!?
Om 05.20 uur verzamelen in de lobby. Nog een laatste peptalk van de coach. Ik kon toen nog niet vermoeden dat ik tijdens de marathon nog veel aan die woorden zou terugdenken.?
En dan de bus in naar het startgebied!
De busrit duurde vrij lang, maar we konden genieten van een geweldig uitzicht! De New York City skyline tijdens zonsopgang!
Na bijna 2 uur zijn we er! Het startgebied!
HET WORDT NU TOCH WEL ERG “ECHT”!
We lopen langs erg veel beveiliging om vervolgens in de startdorpen aan te komen. Hier zal ik nog zo’n 3 tot 3,5.uur moeten wachten tot de start. Gaaf om al die verschillende mensen van over de hele wereld te zien en sommigen ervan te spreken!
Tegen 10.45 uur mogen we dan naar het startvak….. wat een fantastische sfeer en een geweldig gevoel! Het gaat nu echt beginnen!
Niet veel later klinkt het Amerikaanse volkslied en kanongebulder….. WE ZIJN GESTART! Frank Sinatra met New York, New York klinkt door de speakers en de marathon kan beginnen! En ik betrap me op de gedachte: Huh!? Jij Pat?? JAZEKER! JIJ! JE GAAT DIT GEWOON DOEN!!! Een onwerkelijk gevoel…..
Het is ECHT fantastisch om door de 5 wijken van New York te mogen lopen! Overal waanzinnig veel enorm enthousiaste mensen! Ze vinden het echt geweldig dat JIJ dit in HUN stad komt doen! En ze waren ook allemaal fan van mij! Tenminste, als ik de aanmoedigingen moest geloven… YOU ROCK PATRICK! YOU LOOK AMAZING PATRICK! YOU GOT THIS PATRICK! YOU’RE AWESOME PATRICK!☺
In elke wijk weer een nieuw welkom, nieuwe muziek, maar altijd heel veel mensen! Ik zal Lafayette Ave, 1st Ave & 5th Ave niet snel vergeten!
Maar het was ook pittig…. die bruggen…. en er is echt weinig echt vlak…. pfoeh….
Na 30km sloeg de eerste twijfel toe….. nog 12 km…. ga ik dit wel redden? Maar dit zijn ook de momenten waarop je terugdenkt aan waarom je dit ook alweer doet…. het moment waarop je ooit hebt gezegd: Hoe weet ik nog niet, maar ik ga dit DOEN! En je stelt je een prachtige finish in Central Park voor… en dan ga je weer door!
Gelukkig voelde ik me snel daarna weer veel beter en heb ik echt van alles kunnen genieten!
37km…. de finish komt in zicht… Central Park komt in zicht….. en dan uiteindelijk het moment dat je Central Park in komt…. WAT EEN MENSEN!!!! Nog een paar kilometer en dan BEN je er gewoon! Ik voelde me echt SUPER en ging als een malle door Central Park! (in mijn beleving dan in ieder geval..?)
En dan finishen… een geweldig gevoel…. euforisch en emotioneel…. BIZAR! I DID IT!
Het was een fantastische marathon, en ik ben trots dit met een geweldige groep mensen voor een geweldig doel heb mogen doen: Stichting Kinderen Kankervrij (KiKa)!
Met het finishen van deze marathon hoop ik ook een voor mij en mijn gezin moeilijk jaar te hebben kunnen afsluiten.
Lieve Janneke, Dean & Levi…. heel erg bedankt voor jullie steun, liefde en geduld het afgelopen jaar…. Zonder jullie was, en ben ik, kansloos….
Verder wil ik natuurlijk ook alle sponsoren bedanken! Bedankt voor jullie bijdrage aan mijn Run4Kika avontuur! En bedankt voor alle fijne berichtjes en aanmoedigingen…!
Het heeft me goed gedaan!
En we gaan DOOR! Op naar de Chicago Marathon voor Kika op 13 oktober 2019!
Jullie zijn nog niet van me af!?
Groeten, Patrick.