Ik krijg nog regelmatig de vraag, hoe is het toch met onze kanjer, die strijdlustig Bjorn Coenraad? Na zijn gevecht tegen de kanker, kwam een tijd terug het fantastische bericht dat hij “schoon” verklaard is. Maar daarmee is de weg naar herstel nog niet klaar. Tijd dus voor een update:

Zijn ouders, Keesjan en Gerda, vertellen:

Het gaat echt heel goed met Bjorn: als je niet weet dat hij ziek geweest is, dan zie je het ook gewoon niet aan hem. En dat is fijn. Hij gaat al een ruime tijd naar school, net als iedere andere 4-jarige. Gewoon een hele week, en dat is wat hij ook graag wil. Daarnaast zijn alle therapieën al gestopt omdat hij het zo goed doet. Dit zijn de Fysio- en Ergotherapie. Hij presteert hier bij net als zijn leeftijdsgenootjes, gelukkig.

En sinds september, de start van het nieuwe zwemseizoen, is hij ook begonnen met zwemles. En ook daar doet hij het super, tijdens de eerste les meteen naar het drijfgroepje en twee weken later door naar het volgende groepje om echt te beginnen met de technieken. Het is wat dat aangaat dan ook echt een waterrat, net zijn zus.

Voor wat betreft de ziekenhuis bezoeken, om de drie maanden heeft Bjorn zijn periodieke controles, en gelukkig is hij na de afgelopen controles nog steeds schoon. De eerstvolgende controle staat nu gepland voor januari 2019. We verwachten ook binnenkort de oproep dat zijn PAC (port-a-cath) operatief verwijderd mag worden. Dat is zogezegd voor nu het laatste wat hem er aan herinnerd wat er afgelopen jaar allemaal gebeurd is. En heeft hij ook weer alle vrijheid om lekker te ravotten zonder dat hij op zijn “kastje”, zoals hij het zelf noemt, hoeft te letten. Heerlijk!!

Maar ondanks al dit mooie nieuws zijn er ook nog steeds de naweeën van een verschrikkelijke ziekte, als hij zich enorm ingespannen heeft, als in normaal spelen buiten of op de trampoline, dan heeft hij daar s’avonds erg last van. Hij krijgt dan behoorlijk pijnlijke benen, en dat zijn de zenuwpijnen veroorzaakt door de chemotherapie. Ook wel neuropathie genoemd, en dat heeft heel lang nodig om daarvan te herstellen. Gelukkig kan dat wel.

Ook mist hij nog wat kracht in zijn handen, bijvoorbeeld met het kleuren, merk je dat hij niet hard kan drukken met het potlood. Maar ook dit zal na verloop van tijd beter moeten worden. Maar bovenal gaat zijn algemene ontwikkeling en gezondheid eigenlijk zoals het met iedere kleuter van 4 gaat, en dat is heel erg fijn.

Ongetwijfeld ben ik nog het een en ander vergeten, zoals bv het ziek worden, koorts krijgen die een paar dagen aanhoudt, waarvan we dan toch wel weer angst hebben omdat nog niet zo heel lang geleden we dan meteen moeten bellen naar het PMC, en dat hij dan opgenomen moest worden voor 72 uur. Dat is ook niet zomaar uit ons systeem, die angst. Dat zal zeker nog wel een tijd blijven, het onbezorgde is verdwenen.