Wauw, watt een wedstrijd! Het Belgische publiek heeft meer dan waar voor zijn geld gekregen. Wat al een prachtig toernooi was, is afgesloten met een nog mooiere finale, onder leiding van hun eigen Olivier Marteel. Maar, er kan er maar één de winnaar zijn…

In de eerste sessie gingen de beide titanen gelijk op. Bingham opende de score, Trump maakt er 1-1 van. Bingham gaat met een 73-break weer aan de leiding, maar de titelverdediger trekt weer gelijk met een 90-break. Na de midsession-interval komt Bingham sterk terug met back to back centurys: hij maakt een 107- en een 101-break. Trump geeft dan de volle Belgische arena waar voor hun geld door de score weer gelijk te trekken met ondermeer een 59-break.

Na drie uurtjes van relatieve* rust voor de spelers (en jullie razende reporter) gingen de Engelsmannen in volle vaart door. Bingham opent met een zeer fraaie 130-break, Trump antwoordt met een 107- en een 66-break.

Ook het 12e frame gaat naar de titelverdediger, waardoor hij niet alleen voorstaan, maar er ook voor het eerst een verschil is van twee frames tussen de beide mannen. Na de interval is Bingham echter meteen weer sterk terug en trekt hij de score weer gelijk (met onder andere een 78-break), waardoor het in plaats van een best-of-17 opeens een best-of-3 wordt.

Dan volgt er een bizar frame. De 66-break van Trump is net niet genoeg om het frame te winnen. De goede safety van Bingham lokt een giga-fluke uit van Trump, waardoor hij alsnog het frame op zijn naam schrijft. Ook in frame 16 neemt Trump de lead en geeft deze niet meer uit handen. Met een prachtige 107-break weet de titelverdediger de European Masters-titel te prolongeren.

*relatief? Die arme Trump ging rustig een pasta-tje eten maar kwam midden in het speelkwartier van het bungalowpark terecht.