Zo hier in Lommel vallen er een aantal dingen op, als je opeens live bekijkt, wat je normaal op je televisiescherm voorbij ziet komen.
- Dat je live toch veel meer meekrijgt van de lichaamshouding en mimiek van de spelers. De camera staat toch vooral op de tafel gericht en weinig op de spelers zelf.
- Hoe klein Zhou Yuelong eigenlijk is, maar ook wat een cuepower dat manneke heeft.
- Dat een one-table-setting wel echt extra druk oplevert voor de spelers. Alle ogen zijn echt op jou gericht en niet op de andere drie tafels die er staan.
- Er toch een hoop publiek is wat de ballen verstand heeft van snooker. “Waarom ging hij nu niet voor die pot, de bal ligt er voor?” “Schatje, hij heeft snookers nodig…” (denk hier een diepe zucht van de echtgenoot bij)
- Het bijzondere loopje van Stuart Bingham.
- Hoeveel camera’s er eigenlijk in actie zijn tijdens zo’n toernooi. (Drie rijdende camera’s (op zondag vier) en twee vaste)
- Hoeveel vrijwilligers er op de been zijn om het toernooi in goede banen te leiden. (Puik werk mensen, dank voor jullie goede zorgen!)
- De mooie schoenen van de spelers!
- Hoeveel werk er verricht wordt achter de schermen door mensen die het grote publiek niet kent maar die zoveel voor de snookersport betekenen.
- Dat Jan Verhaas ook in België heel veel fans heeft.
Zijn jullie al eens live wezen kijken bij een dergelijk toernooi? Wat vinden jullie de voor- en nadelen?
- Aanvulling via Facebook: Er zijn enorm veel insecten die boven de tafel zwerven. Je ziet op televisie af en toe de spelers wel wat wegpoetsen, maar niet wat het is. Dat zijn dus vooral vliegjes en muggen die het spel blijkbaar ook heel interessant vinden…
Mijn eerste toernooi was een PTC event in Gdynia, en vorige week in Lommel vanaf woensdag iedere dag aanwezig geweest. Opvallend verschil met Gdynia vond ik echt wel dat dit veel meer snooker publiek was ten opzichte van de dagjesmensen die er veel in Polen leken te zijn.
Hoe dan ook: verschil met op tv is immens, zo groot dat ik het ook deze keer jammer vind dat ik er niet vaker kan zijn. Het geklik in een verder stille ruimte als je op woensdag binnen komt.. dat zelfde gevoel had ik toen ik in Gdynia voor het eerst een toernooi bezocht. En inderdaad, je ziet de lichaamshouding zo veel beter en dat is op dit niveau een groot onderdeel van het spel m.i.
Hopelijk volgend jaar weer en dan ben ik er vanaf dag 1!
Mijn eerste toernooi waar ik bij was was het Rotterdam open in 2013.(winnaar Mark Williams,Mark Selby was 2de,heel mooi,want ik had na de halve finales gewed dat er een Mark zou winnen! :-)) )
Nou,dat is inderdaad al heel anders als op TV.
Mijn hoogtepunt was een half jaar terug…
Inderdaad,ik ben naar de Crucible geweest.
Ik kreeg de kriebels al toen de bestelde kaartjes werden bezorgd.(Augustus vorig jaar)
En dan sta je 16 April ineens hier: (samen met nog iemand)
https://pbs.twimg.com/media/C-AS-InWAAExzjR.jpg
En loop je ook hier naar binnen:
https://pbs.twimg.com/media/C-ATCyEXYAUybOe.jpg
Waar je ineens op 1 meter afstand van Steve Davis staat!!!(interesting huh?)
En zie je hem,Hazel Irvine en Peter Ebdon voor een uitzending:
https://pbs.twimg.com/media/C-6Am7AXYAAgAsa.jpg
En dan kom je in de Crucible (De 17de)
https://pbs.twimg.com/media/C-6ANAaWAAIZgbD.jpg
En dat is een hele geweldige ervaring!
De eerste wedstrijd die ik zag was Shaun Murphy tegen Yan Bingtao en je ziet de emotie gewoon heel goed.
Ik was ook bij een wedstrijd(Alli Carter v Graeme Dott) met Jan als scheidsrechter.
Tevens zag ik het einde van de inhaalrace van Marco Fu tegen Luca Brecel.(ik zat bij de andere tafel,sorry Luca!)
Je ziet de spelers en oud-spelers niet alleen in de Crucible,maar ook buiten.
Ondermeer Neil Robertson,Barry Hawkins,Terry Griffiths en Willie Thorne.
Je voelt je gewoon 1 grote snookerfamilie.
Het klinkt misschien gek,maar de eerste keer dat ik de Crucible binnenliep had ik ook echt het gevoel dat ik naar het theater ging.
Ik kan het eenieder aanraden om ook eens te gaan.
Ik was er van 16-20 April,van 17-19 April wedstrijden gezien.
Helaas kon ik er in Lommel niet bij zijn,maar ik doe mijn best om volgend jaar wel te gaan.(op Twitter las ik al dat het volgend jaar waarschijnlijk weer is)
Verder wil ik nogeens naar Londen en de Masters,maar wanneer weet ik nog niet.
Nu ik dit zit te tikken over de Crucible krijg ik alweer de prettige kriebels (dat ik er ben geweest zeg,pffff!!!)
Grrr,Heb ik het over Willie Thorne maakt deze bekend (afgelopen Woensdag op Twitter)dat de BBC hem bedankt heeft.
Willie zal dus niet meer te horen zijn bij het UK- en WorldChampionship.
Op Twitter is hier veel protest tegen.(ja,ik heb het ook voor Willie opgenomen)
Wel zal hij nog bij het Welsh open te horen zijn.(op BBC2 Wales en BBC red button en website)
Iets wat hij ook a een aantal jaren doet.
John Virgo zal niet bi het UK-championship zijn,maar water verder met John gebeurd weet ik niet.
Het Clive Everton-scenario.Die werd destijds ook gedumpt.Maar als er dan toch opruiming wordt gehouden graag mijn grote vriend Dennis Taylor afserveren.Samen met die pooler op Eurosport de twee meest ergerniswekkende commentatoren die ik ken.
Interview met John Virgo over deze materie in de Britse krant the Mirror:
http://www.mirror.co.uk/sport/other-sports/snooker/i-borrowed-200k-fund-gambling-11422181
De BBC geeft dus als reden dat ze het commemtatorenteam willen vernieuwen.
Op tv lijkt alles groter, dus als je een wedstrijd live ziet is alles, waaronder de tafel ‘weer terug’ in perspectief. Ook het spelgeluid (cue-action) is puurder dan via tv. En inderdaad.. je ziet de spelers als gewone mensen. In 2016 in de Crucible geweest (kwartfinales). John Higgins was toen overigens ook maar klein van stuk :).
Wat dacht je zelf? ?… Al vaak zelf voor de camera’s moeten optreden als ref. Moeilijk, maar interessant spel met de crew en spelers.
Alles bij elkaar iedere keer weer feest… ?